XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Oso urrutiko santua omen da, Afrika`koa.
Ta aspaldikoa; milla ta seireun urte ba omen dira.
Jaungoikoarengana noizbait biurtu bazan ere, nolabait samar ibilitakoa gazte denboran, da gaurko pamili askorekin antz izugarria zuana.
Ama, santa bat omen zan.
Aita, fede gabekoa.
Ta semea, erririk-erri, iñun ziran etsai-klase guztiakin.
Euskalerriko pamili askotan ere gaur ez al da orixe gertatzen?.
Ama bakarrik elizara.
Ez dezagun itxaropenik galdu.
mundu txar onen saretan,
ama maitea bizitu arren
sinismenaren garretan,
baña denboraz konturaturik
zenbiltzan bide txarretan;
beste ainbeste gerta dedilla
Eguardiz ta arratsaldez Lasarte ta Etxeberria`k kantatu zuten.
Oso ondo kantatu ere, beren ondorenean trikitixa zala.
Txinga-txapelketa ta abar, izan zan zer ikusia.
Igandean, bazkal-aurretik, erriko aizkolari ta trontzalariak genitun.
Artu zuten berotu ederra.
Izan ere, alakoxeko giroa zanda.